Γκαρσονιέρα μια σταλιά 3 επί... 300 ευρώ!!

Αυτές τις μέρες, οι ελάχιστοι που έμειναν πίσω στις πόλεις, πέρα από το ημίφως στα μπαλκόνια με τις τηλεοράσεις να μεταδίδουν τα φιλικά των ομάδων, θα έχουν παρατηρήσει και κάποια άλλα σημάδια "ζωής".

Όπως λ.χ. κάτι σκυθρωπούς παππούδες που κολλάνε σε τοίχους, τζαμαρίες και στάσεις αστικών λεωφορείων ενοικιαστήρια. Χιλιάδες από δαύτα.

Η πελατεία, φοιτητές, φαντάροι, οικονομικοί μετανάστες κ.ά. όπου να 'ναι καταφτάνει -είναι κρίμα αυτό το κύμα εσωτερικού τουρισμού να μείνει ανικανοποίητο.

Αν και σε όλη την επικράτεια, η υποδοχή των μικρο-ιδιοκτητών προς τα στίφη των φοιτητών κυρίως, είναι ένα μεγαλοπρεπές "καλώς τους, τους μαλάκες!" υπάρχουν δύο πόλεις που ξεχωρίζουν. Πάτρα και Θεσσαλονίκη. Η πρώτη με τις τιμές στα πέριξ του Πανεπιστημίου, ενώ η δεύτερη με τις τιμές ΠΑΝΤΟΥ.

Για τη Θεσσαλονίκη δε χρειάζεται ιδιαίτερη αναφορά. Τα πράγματα απλά έχουν ξεφύγει.Τις προάλλες γνωστός μου "πανηγύριζε" που βρήκε δυάρι με... 700(!) ευρώ που να μη θυμίζει βομβαρδισμένο διαμέρισμα στη Βαγδάτη. Καλύτερα στο LSE -πιο φτηνά θα σου έρθει...

Στην Πάτρα, τα πράγματα στην περιοχή των ΤΕΙ είναι ΟΚ: λογικές τιμές, υπερπροσφορά σε νεόδμητες γκαρσονιέρες και άλλοι παράγοντες συγκρατούν τις τιμές σε λογικά επίπεδα -με 250 έως 270 ευρώ μπορεί να καβατζώσεις σούπερ ντούπερ διαμέρισμα. Με όλα τα κομφόρ μάλιστα, σε μερικές περιπτώσεις.

Αν όμως ψάξεις κάτι ανάλογο στα κυριλέ προάστια γύρω από το Πανεπιστήμιο, έχασες. Πολλοί νεοφερμένοι τσιμπάνε το δόλωμα και κλείνουν σπίτι σε: Ρίο, Μποζαϊτικα, Παραλία Προαστίου, Άγιο Βασίλειο, Βούντενη, Μαγούλα, Αραχωβίτικα, Μαγούλα, Κάτω Καστρίτσι και Δημορρηγόπουλου. Όπου δείτε αυτά τα τοπονύμια, ΜΑΚΡΙΑ κι αλάργα. Τις γκαρσονιέρες και τα δυάρια τα λυμαίνεται μια ιδιότυπη τοπική μαφία (χωρίς εισαγωγικά) που δελεάζει τα υποψήφια θύματα με πολλά δολώματα.

Μπιμπικωτές οικοδομές, εύκολη πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο, συνήθως... κήπος, κυριλέ περιοχή, θάλασσα-βουνό σε απόσταση αναπνοής από τα... αμφιθέατρα και πάει λέγοντας. Κάπως έτσι το... 300άρι ανά κεφάλι(!) γίνεται πιο εύπεπτο. Γιατί η συγκατοίκηση είναι περίπου δεδομένη. Πώς να μην είναι όταν το 500ρικο είναι ταρίφα για το κάθε κοτέτσι; Όσο για το χειμωνιάτικο αγιάζι που γδέρνει την περιοχή... 8 μήνες το χρόνο, θα το ανακαλύψετε αργότερα. Εκείνο που δύσκολα θα ανακαλύψετε είναι τα αστικά λεωφορεία που διαφημίζονται στις μικρές αγγελίες. Στη Μαγούλα π.χ. περνούν κάθε 4-5 ώρες(!) ενώ ο αέρας σου ξυρίζει τα αυτιά στο πεντάλεπτο.

Γι αυτό, αν δεν είστε περιπετειώδης τύπος, βουρ για γκαρσονιέρα downtown: εκεί τουλάχιστον τα λεωφορεία περνούν ασταμάτητα, και οι τιμές είναι στο ήμισυ των προαναφερθέντων ανεμοδαρμένων προαστίων...


Μαριέττα Πατρινούτσικου