18 Μαΐου 2007

Λαλάκης ο εισαγόμενος!

Ξέρετε πόσο κάνει το μικρό μπουκαλάκι νερό στα Starbacks;
Ένα (1) ευρώ παρακαλώ!
Γιατί -λέει- είναι... εισαγόμενο!!!
Ακόμα και έτσι να είναι, δεν θα έπρεπε να ικανοποιούν και τον πελάτη που ζητά νεράκι από τον τόπο του;

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολλά είναι για ένα μπουκαλάκι νερό. Σαφώς και θα μπορούσαν να έχουν και Ελληνικό φθηνότερα. Με αυτό το ευρώ όμως ξεδιψάμε, καθόμαστε στην άνετη καρέκλα όσο θέλουμε, δροσιζόμαστε το Καλοκαίρι η ζεσταινόμαστε τον Χειμώνα, ακούμε μουσική, ανακουφιζόμαστε στην καθαρή τουαλέτα κλπ. Αν δεν θέλουμε τα παραπάνω το αγοράζουμε με 50 λεπτά από το περίπτερο και το πίνουμε καθ' οδόν η καθόμαστε πάνω στην τσίχλα στο παγκάκι.

Ανώνυμος είπε...

Μήπως πίνετε πολλούς καφέδες;

Ανώνυμος είπε...

Τι σχέση μπορεί να έχει το πόσους καφέδες πίνω με το σχόλιό μου για την τιμή του νερού? Ότι έγραψα ισχύει και για άλλα καταστήματα εστίασης όπως καφετέριες τζελατερίες κλπ. Φυσικά και υπάρχει αισχροκέρδεια σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά για κάποιον που είναι ακριβός ο καφές στο καλλίτερο καφέ στον καλλίτερο πεζόδρομο της πόλης, μπορεί να πάει σε συνοικιακό καφενείο, να πάρει fiesta από το περίπτερο η να κάτσει σπιτάκι του.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε μου μην είσαι των άκρων. Μεταξύ "βελούδινης καρέκλας" και "παγκάκι με τσίχλα" υπάρχει μεγάλη απόσταση. Από την άλλη, νομίζεις ότι ο φραπέ που σε σερβίρουν σε μια καφετέρια της σειράς διαφέρει πολύ από τον fiesta; Δηλαδή ένα αξιοπρεπές μαγαζί και ένα όμορφο περιβάλλον για καφέ (δεν αναφέρομαι στο Κολωνάκι) πρέπει να το απολαμβάνει μόνο ο "έχων"; Και οι υπόλοιποι σπίτι τους; Πολύ "φασιστικό" μου ακούγεται! Σου υπενθυμίζω ότι το κόστος για οποιονδήποτε καφέ στην Ιταλία αλλά και σε άλλες χώρες είναι μικρότερο.
Φοβάμαι ότι όλο αυτό το παράλογο των τιμών που βιώνουμε έχει αρχίσει να σου φαίνεται φυσιολογικό. Το επικίνδυνο είναι ότι συμβαίνει πλέον στους περισσότερους για αυτό και δεν έχουμε "αντιστάσεις" ως καταναλωτές..

Ανώνυμος είπε...

'Ωπα, ώπα, στάση. Για νερό μιλάμε σύντροφοι, νεράκι του Θεού. Αυτό που στην ετικέτα γράφει "επιτραπέζιο", που σημαίνει πως η συγγένειά του με την πηγή είναι μακρινή, πωλείται χωρίς καμία διάκριση στην ίδια (υψηλή) τιμή με το αντίστοιχο "φυσικό μεταλλικό". Τα 50 λεπτά (170 δρχ. για να μην ξεχνιόμαστε) είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ.-
Στην προ ευρώ εποχή, όσοι έχουν πάει φαντάροι το έχουν αγοράσει στις μονάδες (με κέρδος, έστω και μικρό για το ΚΨΜ) 15 και 20 δρχ. την ίδια στιγμή που στα περίπτερα μπορούσες να πάρεις το ίδιο με 50 δρχ. Και ξαφνικά οι δραχμές γίναν cents και κανείς δεν αντέδρασε... Οι 50 δρχ. έγιναν 170 και όλοι τουμπεκί...
Αυτό για την αποκατάσταση της ισσοροπίας στη σκέψη του φίλου που του φαίνεται φυσιολογικό να πληρώνει το "εισαγώμενο" μισόλιτρο 1 ευρώ (340 δρχ.), έστω και αν συνοδεύεται από το διακίωμα χρήσης των τραπεζοκαθισμάτων. Άλλωστε, πολύ σπάνια θα κάτσει κάποιος σε ένα τέτοιο μαγαζί για να πιεί μόνο ένα μπουκαλάκι νερό.

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

Ζω στην Πάτρα και το πιο ''ιν'' μέρος για καφέ θεωρείται ο πεζόδρομος της Αγίου Νικολάου. Πανάκριβα ενοίκια, και πολυτελείς διακοσμίσεις για τα καταστήματα εκεί. Πολύς κόσμος σε ώρες αιχμής με δυσκολία στην εξεύρεση τραπεζιού. Μου λένε πως ο καφές εκεί έχει 4-5 ευρώ. Εκεί πάω σπάνια γιατί τον θεωρώ ακριβό και γιατί από τον πολύ κόσμο δεν ακούω τον διπλανό μου. Αντίθετα είμαι θαμώνας στον ''Κούρο'' (καφετέρια της σειράς κατά την ορολογία του φίλου) στα Ψηλαλώνια με τον καφέ στα 2-3 ευρώ και με τον μακράν καλλίτερο capuccino freddo που έχω δοκιμάσει οπουδήποτε. Άρα λοιπόν μπορείς να βρεις καλό καφέ σε αξιοπρεπή χώρο με λογική τιμή. Απλά θέλει λίγο ψάξιμο. Αν πάλι θες μοδάτο μέρος θα το πληρώσεις. Η δύναμη είναι στο χέρι σου.
Και όχι, το ''παράλογο των τιμών που βιώνουμε'' δεν μου φαίνεται φυσιολογικό. Άλλωστε σε άλλο post μου νοστάλγησα την εποχή πριν το ευρώ.
Φίλε Κώστα αν διαβάσεις προσεκτικά το πρώτο σχόλιό μου θα δεις ότι ξεκινάει έτσι: Πολλά είναι για ένα μπουκαλάκι νερό. Σαφώς και θα μπορούσαν να έχουν και Ελληνικό φθηνότερα''. Έτσι δεν μπορείς να λές: ''Αυτό για την αποκατάσταση της ισσοροπίας στη σκέψη του φίλου που του φαίνεται φυσιολογικό να πληρώνει το "εισαγώμενο" μισόλιτρο 1 ευρώ (340 δρχ.), έστω και αν συνοδεύεται από το διακίωμα χρήσης των τραπεζοκαθισμάτων''

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με... όλους τους προλαλήσαντες. Πώς γίνεται αυτό; Απλά, όλοι εξετάζουν διαφορετικές πτυχές του ίδιου θέματος, δηλ. του σουρεαλιστικού value for... euro του καφέ στην Ελλάδα.
Ειδικά για τον φίλο από την Πάτρα, θα ήθελα να τονίσω πως, περισσότερο αφορμή για (καλοπροαίρετες) "ζυμώσεις" στο blog έδωσε, παρά θεωρεί λογικό αυτό που όλοι βιώνουμε.
Το θέμα είναι πώς μόνο αν κυκλοφορήσουν χαρτονομίσματα των 50... λεπτών, ο Έλληνας θα εκτιμήσει (;) τα ευρώπουλά του.
Μη γελιέστε -είμαστε βαθιά νυχτωμένοι. Δείτε την υπερ-προβολή από τα ΜΜΕ του θέματος "1 λίτρο γάλα κάτω από 1 ευρώ" από γίγαντες του λιανεμπορίου. Θα μου πείτε έχεις πρόβλημα που επιτέλους διατίθεται γάλα σε λογική τιμή; Κάθε άλλο -το ζόρι μου είναι πώς το αυτονόητο (φτηνό γάλα) προβάλλεται σαν μεγαλειώδης κατάκτηση. Γιατί στην ΕΕ το γάλα ποτέ δεν ξέφυγε από το εύρος τιμών 0,80-0,90...
Όσο για τον καφέ, σοβαρό μερίδιο ευθύνης πιστώνεται στην αγελαία συμπεριφόρά του νεοέλληνα. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Όταν στην Ελλάδα μια περιοχή αποκτήσει λαιφσταλάδικα εύσημα, οι μαγαζάτορες εν χορώ ανεβάζουν αδιακρίτως τις τιμές, και στα in cafes γίνεται μακελειό. Παρ' όλα αυτά, πάντα υπάρχουν κάποιοι που βαράνε μύγες. Γιατί οι μοδάτες φατσούλες δεν τους προτιμούν. Αυτό δεν γίνεται πουθενά αλλού: μόνο σε χώρους εστίασης -για λόγους καθαρά ποιοτικούς- βλέπεις στην Ευρώπη εστιατόρια (στην ίδια περιοχή) με ανισοκατανομή πελατών.
Τα cafes σε Μιλάνο, Βερολίνο, Παρίσι, Λονδίνο και αλλού μοιράζονται απόλυτα την πελατεία.
Γιατί πολύ απλά, αν διανοηθεί ιδιοκτήτης καφέ στην (για παράδειγμα) Potsdamer Platz της γερμανικής πρωτεύουσας να "βάλει" τον καφέ πάνω από 2 ευρώ, μπορεί ταυτόχρονα να ετοιμάζει και τα δικαιολογητικά του για το Ταμείο Ανεργίας...

Unknown είπε...

Παιδιά καλά τα Starbacks που έχουν ¨εισαγόμενο¨ νερο!Αλλά στο Καράβι στην παραλία του Σχοινιά το μικρό μπουκάλι νερό 80 λεπτά! Ζαγόρι έτσι; Όχι τίποτα evian(χωρίς να θέλω να υποτιμήσω το ελληνικό νερό,το αντίθετο μάλιστα)! τι μπορουμε να κάνουμε γι αυτό; για να μην πω για τον καφέ σε πλαστικό 4Ε!!

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά, στην Ακρόπολη πωλούν 2 ευρώ το ανθρακούχο νερό (μικρό μπουκάλι) στους τουρίστες και ο κύριος Αβραμόπουλος είναι "στον κόσμο του". Έτσι θα ενισχύσει (γαμώ) το Υπουργείο του τη "βαριά βιομηχανία" της χώρας μας;

Ανώνυμος είπε...

Συνάδελφοι, τόσο τα 4 euros στον Σχοινιά (τι στο διάολο -το καφέ Florian στη Βενετία, έιναι;!) όσο και τα 2 για το "ακροπολικό" νερό επιβεβαιώνουν πως είμαστε for the festivals. Σαν λαός, γενικά, και σαν καταναλωτές ειδικότερα.
Αυτό που συνήθως μας διαφεύγει είναι πως, όταν τα σημερινά πιτσιρίκια βλέπουν τους γονείς τους να καταπίνουν -κυριολεκτικά και μεταφορικά- αβρόχις ποσοί παρόμοια αίσχη, τα πράγματα είναι σκούρα. Δηλ. τον (sorry) ήπιαμε -και μακροπρόθεσμα.

Ανώνυμος είπε...

0,60 ευρώ το μικρό μπουκάλι νερό στο "OLYMPUS PLAZA" της Ε.Ο. Αθηνών-Λαμίας, πριν την ευθεία της Θήβας.

Ανώνυμος είπε...

Στη Σκωτία ένα μπουκαλάκι νερό των 0,75ml (μικρότερο δεν έχει) έκανε πρόπερσι κάπου 2,5 λίρες στα Starbucks στη George str. του Εδινβούργου δηλαδή κάπου πάνω απο 3 ευρώ ενώ μπορούσες απλά να πάρεις όπως και εδώ ένα μπουκάλι με 30 cents στο κοντινό σου sainsburys (supermarket). Γενικά είχες επιλογή να το αγοράσεις φτηνά και ακριβά ανάλογα ΠΟΥ ήθελες να το πιείς. Το νερό της βρύσης είναι και πόσιμο και δωρεάν αντιθέτως ΕΥΔΑΠ που μυρίζει χλώριο σαν χλωρίνη Κλινέξ εδώ αφού εκεί βρέχει σχεδόν κάθε μέρα.